آه دل شکسته زمین گیرت میکند

ای انسان، تا مطمئن نشدی، احساس نریز سیاه پوشیده بود، به جنگل آمد استوار بودم و تنومند! من را انتخاب کرد . دستی به تنه‌ام کشید تبرش را در آورد و زد زد محکم و محکم‌تر . به خود می‌بالیدم، دیگر نمی‌خواستم درخت باشم، آینده‌ی خوبی در انتظارم بود! سوزش تبرهایش بیشتر می‌شد که ناگهان چشمش به درخت دیگری افتاد، او تنومندتر بود . مرا رها کرد با زخم‌هایم، او را برد . و من که نه دیگر درخت بودم، نه تخته‌سیاه مدرسه‌ای، نه عصای پیر.مردی .

درخت ,زد ,تنومندتر ,مرا ,رها ,افتاد، ,تنومندتر بود ,او تنومندتر ,افتاد، او ,دیگری افتاد، ,بود مرا

آه دل شکسته زمین گیرت میکند

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

درباره این سایت